2 maart 2014

Winterberg van Suzanne Vermeer

Paul Goeken (pseudoniem: Suzanne Vermeer)
Auteur: Suzanne Vermeer
Titel: Winterberg
Jaar van uitgifte: 2014
Pagina’s: 272
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers


Suzanne Vermeer:

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur: Paul Goeken.
In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Later kwam hij op het idee om naast zijn eigen boeken, ook andere boeken uit te brengen maar dan onder het pseudoniem: Suzanne Vermeer.
Het eerste boek dat op naam van Suzanne Vermeer uitkwam was ‘All-inclusive’ (2006) en werd meteen een bestseller. Voor de overige boeken die hij uitbracht waren weer de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt, dat nu inmiddels een unieke kenmerk geworden is voor deze ijzersterke vakantiethrillers. Dat kun je bijvoorbeeld afleiden aan zijn volgende werken: All-inclusive, De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski, De suite, Zwarte piste, Belle Italie en Bon Bini Beach. Deze titel waren overigens ook allemaal bestsellers. Ook in 2014 zullen er weer twee boeken verschijnen: de winterthriller ‘Winterberg‘ die onlangs al verschenen is en een nieuwe zomerthriller dat wordt verwacht in eind mei. Totaal zijn er al meer dan 1.5 miljoen boeken onder de naam van Suzanne Vermeer verkocht.



Korte samenvatting van het boek:

Na de dood van tante Eva krijgt haar nichtje Sophie een brief van de notaris. Ze staat, samen met haar andere nichten Lieke en Isa, vermeld in het testament en worden verzocht om naar Winterberg te komen. Al snel wordt duidelijk dat het niet om een standaard testament gaat, en dat zorgt dan ook voor veel spanning tussen de familieleden. Geld kan mensen doen veranderen, en dat blijkt in dit verhaal ook, want wanneer er geld te krijgen valt doen mensen rare dingen. Dit leidt er bijvoorbeeld ook voor dat er een ruzie ontstaat met Isa. Wanneer zij de volgende dag niet komt opdagen, stuit Sophie op het levenloze lichaam van haar nicht.
Nadat de politie is langs geweest, wordt Sophie’s man Daan verdacht van de moord op Isa. Ondanks het feit dat hij blijft beweren dat hij onschuldig is, wijzen alle aanwijzing naar hem. Aan Sophie is het nu de taak om erachter te komen wat er precies die nacht gebeurt is.



Recensies van het internet:

Negatieve recensie:
Winterberg is een zeer makkelijk, eenvoudig en misschien zelfs wel enigszins kinderlijk   geschreven boek. 
Ondanks dat het boek lekker doorleest valt hij me toch tegen.
De personages zijn redelijk basic getypeerd en neergezet. De verhaallijn is wel vloeiend, maar jammer genoeg wordt het pas in het allerlaaste  gedeelte van het boek wat spannender. 
Halverwege het verhaal had ik eigenlijk al door wie de dader was. Ik was hierdoor blij dat het verhaal toch nog een beetje een andere wending kreeg, al bleek mijn vermoeden te kloppen. Jammer, hierdoor wordt de spanning minder. Tevens wordt het verhaal door sommige zinnen erg voorspelbaar. Een voorbeeld:
Ze liet haar ogen over het sleutelrek glijden of er een [...] exemplaar zou zijn die op een hangslot zou passen. Op het eerste gezicht was dat niet het geval.
Ik denk dat je zelf wel kan bedenken hoe het verhaal van de sleutel verder gaat, al duurt het een heel hoofdstuk tot ze de sleutel vindt.
De spanning die in de boeken van de “originele” Suzanne Vermeer boeken zat, is met 
het heengaan van Paul Goeken helaas ook verdwenen.
Je kan dit boek zo wegleggen, wat met de vorige boeken absoluut niet zo was.
Het is een aardig boek om - in de winter - te lezen, maar zeker niet echt meer een   
“thriller”.
Als ik de uitgever zou zijn zou ik het boekje “Suzanne Vermeer” met deze uitgave 
sluiten.
Mocht er besloten worden een vervolg op de serie boeken van Suzanne Vermeer uit te 
geven, hoop ik, dat de kwaliteit aanzienlijk zal verbeteren.
 
Minpunten: Saai, Voorspelbaar plot, erg eenvoudig.


Positieve recensie:
Weer een super spannend boek die ik jammer genoeg weer binnen no time uit had. Toch altijd weer verrassend om erachter te komen wie de moord gepleegd heeft.

De schrijfstijl van Suzanne Vermeer is heel vlot, je wordt in het verhaal gezogen en kunt het niet meer wegleggen. Heel knap dat Suzanne Vermeer iedere zomer en winter zo'n bestseller kan schrijven!

Pluspunten:
Goed plot, Spannend, Fantasierijk, Meeslepend verhaal en het leest prettig.

Mijn mening:

Ik zelf vond het inderdaad ook een leuk boek. Vergeleken met de recensies hierboven sta ik neutraal. Ik kan zowel de negatieve als positieve recensies gelijk geven, omdat ik hun argumenten en standpunten toch weer in het lezen terug zag komen. Maar het is absoluut niet een afknapper. Wel jammer dat je veel gebeurtenissen in het verhaal al kon voorspellen. Wat mij ook opviel is de overeenkomst tussen dit boek en 'De man zonder ziekte'. In beide verhalen worden ze naar het buitenland geroepen maar blijkt dat ze in de val zijn gelokt. Al met al vind ik het qua schrijfstijl, manier van vertellen en het plot wel een goed boek, alleen wel wat jammer dat je de meeste gebeurtenissen al kon voorspellen.

Kaas van Willem Elsschot




Auteur: Willem Elsschot
Titel: Kaas
Jaar van uitgifte: 1933
Pagina’s: 114
Uitgever: Querido, Amsterdam.


Willem Elsschot:

Willem Elsschot, pseudoniem van Alfons (Jozef) De Ridder, was een Vlaamse romanschrijver en dichter. Hij was geboren op 7 mei 1882 in Antwerpen als zoon in een bakkersgezin. Hij heeft onder andere gestudeerd aan het Koninklijk Atheneum van Antwerpen en het Hoger Handelsgesticht, waar hij op 16-jarige leeftijd van school werd gestuurd wegens brutaal gedrag. Achtervolgend heeft hij verscheidenen baantjes gehad.
Later heeft hij nog gestudeerd aan de Rijkshandel hogeschool in Antwerpen, waar hij in 1904 zijn diploma voor handelswetenschappen had behaald. Elsschot oefende na het behalen van zijn diploma, verschillende beroep uit: niet alleen in Antwerpen en Brussel, maar ook in Schiedam, Parijs en Rotterdam. In 1913 verschijnt zijn eerste roman: Villa des Roses. Dit boek werd niet geaccepteerd door de literaire mensen in die tijd. Hij kreeg veel commentaar, vooral op zijn schrijfwijze. Zijn stijl paste niet in die tijd.
Jan Gressof, een van de redacteurs van het blad ‘Forum’, vond dat hij wel aardig kon schrijven en op aandringen van Gressof heeft hij het boek ‘Kaas‘ geschreven. Dit vond plaats rond 1932, en in 1933 werd het boek gepubliceerd.
Voor zijn werken deed hij inspiratie d.m.v. zijn eigen ervaringen. Zijn boek ‘Lijmen‘ bijvoorbeeld, speelt zich af in het zakenleven.
Na de Eerste Wereldoorlog richtte hij een eigen reclamebureau op, met kantoren in Antwerpen en Brussel die hij bestuurde tot aan zijn overlijden. Hij was gespecialiseerd in het schrijven van gedenkboeken van bedrijven en winkeliersverenigingen. In 1930 wist hij daarvoor een koninklijke aanbeveling te verkrijgen, waarbij hij een gedenkboek mocht schrijven ter gelegenheid van de 100 jaar onafhankelijkheid van België.

Willem Elsschot overleed op 78-jarige leeftijd aan een hartinfarct. Zijn vrouw overleed precies één dag daarna. Elsschot werd gecremeerd en zijn as werd samen met het lichaam van zijn echtgenote begraven.
Na zijn overlijden verminderde de belangstelling voor zijn werk niet. In juli 1999 werd het Willem Elsschot Genootschap opgericht, dat zich actief inzette voor de bekendheid van Elsschot’s werk en leven. Ook buiten de genootschap werden er boeken en artikelen over Willem Elsschot gepubliceerd.

Samenvatting:

Het verhaal gaat over het leven van Frans Laarmans die samen met zijn vrouw Fine en zijn twee kinden Jan en Ida in Antwerpen woont. Hij werkt als klerk bij de General Marine and Shipbuilding Company. Met de moeder van Frans gaat het al een tijd niet goed en als hij op een dag dronken thuis komt, krijgt hij te horen dat zijn moeder op sterven ligt. Een kleine uur daarna overlijdt zijn moeder. Op de begravenis ontmoet hij een bekende van zijn broer genaamd, Van Schoonbeke. Van Schoonbeke nodigt Frans uit om een keer koffie bij hem te komen drinken. Zonder er veel bij na te denken, neemt hij die uitnodiging aan. Aangekomen bij Van Schoonbeke, blijkt er dat er nog andere ‘hoogstaande’ mensen op bezoek zijn. Frans wordt daardoor als een veel hogere persoon voorgesteld dan dat hij in werkelijkheid is. Frans weet niet wat hij ervan moet denken, maar komt toch steeds vaker op bezoek totdat Van Schoonbeke hem een keer een voorstel doet om vertegenwoordiger te worden van een firma die in kaas handelt.
Frans heeft even de tijd nodig om erover na te denken, maar besluit dan toch om het aanbod aan te nemen. Hij vraagt zijn broer om een ziekteverklaring af te leggen (zijn broer is namelijk dokter), zodat hij geen ontslag hoeft te nemen bij zijn huidige werk bij de General Marine.
Hij heeft echter veel moeite met de nieuwe kringen waarin hij zich begeeft en ook heeft hij geen idee wat de zaken precies inhouden. Als gauw krijgt Frans de eerste lading binnen. Deze worden tot in detail verzorgd, maar zodra hij ziet dat de verkoop erg stroef verloopt, besluit hij als vertegenwoordigers om werknemers aan te nemen. Hij stelt daarom een soort vacature op, waar hij een heleboel reactie’s op krijgt. Hiervan neemt hij ongeveer twintig mensen aan. Ondertussen is hij bezig met andere dingen, zoals het inrichten van het kantoor, het kopen van een bureau en schrijfmachine.
Uiteindelijk blijkt dat de aangenomen mensen weinig kaas verkopen. Hij verteld dit niet aan Van Schoonbeke en houdt bij hem zijn imago nog hoog.
Frans probeert er alles aan te doen om meer kaas te verkopen maar tevergeefs. Een maand later zou Hornsta, de baas van Frans, langs komen om het geld van de verkochte kazen te innen. Frans van de 20 ton kaas er in totaal maar 11.5 kunnen verkopen en besluit niet open te doen zodra Hornsta voor de deur staat. Hij stuurt hem het geld van de verkochte kazen op en het adres van de opslagruimte. Hierna begint Frans als het ware weer van begin af aan, als klerk bij de General Marine.


Recensie:

Persoonlijk vond ik het wel een interessant boek om te lezen. Een vriend van mij had me namelijk aangeraden dit boek te lezen, vandaar dat ik het gekozen heb.
Voordat ik begon met lezen had ik nog niet echt een gedachte over het boek, behalve dat het met ‘kaas’ te maken had. De inleiding was wel erg vaag en ik begreep moeilijk waar het over ging, maar hoe verder ik kwam met het lezen hoe duidelijker het allemaal werd. Het verhaal zelf was wel goed te volgen en ook geloofwaardig. Het zou zich ook in het dagelijkse leven van nu kunnen afspelen. Daarnaast is het taalgebruik ook goed te begrijpen. De manier waarop het verhaal verteld werd was ook iets waardoor ik niet steeds afhaakte. Het verhaal is namelijk verteld vanuit een ‘ik-persoon’, en op die manier leef je meer met de gedachtes en gevoelens van de hoofdpersoon mee. Je maakt bijvoorbeeld kennis met zijn frustraties, liefdadigheid, onzekerheid, lafheid en zijn andere karaktereigenschappen. Dat maakt de hoofdpersoon ook zo levensecht.
Ook weer in dit verhaal is volgens mij een boodschap die de schrijvers aan de lezer wil geven, namelijk dat je goed moet nadenken over de beslissingen die je neemt en dat je bepaalde situaties direct moet aanpakken in plaats van het steeds maar uit te stellen.
Al met al is het een goed en leuk boek om te lezen, vooral voor de leeslijst. Ik raad dit boek zeker aan om te lezen.

De man zonder ziekte van Arnon Grunberg

Auteur: Arnon Grunberg
Titel: De man zonder ziekte
Jaar van uitgifte: 2012
Aantal pagina’s: 202
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar

Informatie over de auteur Arnon Grunberg:

Arnon ‘Yasha Yves’ Grunberg is geboren op 22 januari 1971 te Amsterdam.
Grunberg is een Nederlandse schrijver van joodse achtergrond.
Grunberg is afkomstig uit een gezin dat zwaar getraumatiseerd is door de tweede wereldoorlog. Hij studeerde aan het Amsterdamse Vossius Gymnasium, maar werd op 17-jarige leeftijd van school gestuurd omdat hij voor de tweede keer bleef zitten.

Nadat hij van school werd gestuurd, had hij allerlei baantjes maar begon ook interesse te tonen in het schrijven van toneelstukken.

Op 23-jarige leeftijd debuteerde Grunberg bij Nijgh & Van Ditmar met ‘Blauwe maandagen’. Dit is een sterk autobiografische roman, waarin onder andere de oorlogservaringen van zijn ouders aan bod komen.
Het boek werd een internationaal succes en werd vertaald in vierentwintig talen.
Met zijn tweede roman die hij uitbracht, Figuranten (1997), bevestigde hij zijn talent.
Grunberg schrijft columns, essays, recensies, korte verhalen en reportages voor veel kranten, opiniebladen en literaire tijdschriften. Sinds 29 maart 2010 schrijft hij een dagelijkse column voor op de voorpagina van de Volkskrant.
Arnon Grunberg is ongehuwd. Samen met zijn huidige vriendin heeft hij nu een kind.
In 2000 bracht hij de roman ‘De geschiedenis van mijn kaalheid‘ uit onder de naam, Marek van der Jagt. Al snel bleek dat Grunberg achter die naam schuilging, maar niet voordat dekend werd gemaakt dat Van der Jagt de Anton Wachterprijs had gewonnen.

Uiteindelijk is de debuutprijs niet daadwerkelijk uitgereikt, waarop Grunberg als Van der Jagt aan de jury schreef: 'U was van plan mijn boek te bekronen, niet mijn existentie.'

In 2013 werd zijn roman ‘De man zonder ziekte‘ op het Bal der Geweigerden uitgeroepen tot het meest overschatte boek van het jaar. Hiervoor kreeg het boek de Zwarte bladzij 2013.
Hij reist de hele wereld rond om inspiratie op te doen voor zijn boeken en om de verschillende aspecten te bezichtigen over de tweede wereldoorlog. Op dit moment leeft is en werkt de schrijver in New York City.


Beschrijving van het plot:

Samarendra Ambani is een jonge architect van Zwitserse afkomst. Samarendra doet mee aan een wedstrijd om een nieuw operagebouw te ontwerpen voor Bagdad.
Zijn ontwerp is een echte uitblinker en wordt uitgenodigd om het ontwerp in vervulling te brengen. Hij reist af naar Bagdad om het operagarage te ontwerpen. Als hij daar aankomt lijkt alles mis te gaan. Over de andere architecten is bijna niets te vinden op het internet, het blijkt dat er helemaal geen sprake was van een ontwerp-wedstrijd, zijn kleding werd gestolen en zo gebeurde er wel nog een paar nare dingen. Hij is erg naïef, en wordt zo het slachtoffer van een tegen hem beraamd complot. In Irak komt hij in de cel terecht en denkt hij zichzelf te kunnen bevrijden door ze om te kopen, maar deze vorm van corruptie beschouwden ze als belediging en werd hij zo geklapt tegen de grond. Hij werd erg vernederd, bewakers pisten bijvoorbeeld over hem heen. In die periode is hij erg verzwakt, zowel mentaal als fysiek. Uiteindelijk word hij gered door het Rode Kruis.
Terug in Zwitserland, heeft hij er een traumatische ervaring aan overgehouden. Zo laat hij zijn vriendin Nina over hem heen pissen net zoals de bewakers dat deden in Irak.
Later mag Samarendra samen met zijn architect-partner naar Dubai, om daar een grote bibliotheek te ontwerpen. Tijdens hun verblijf werd de hamas leider in het hotel omgebracht. Vervolgens gaat hij nog een keer naar Dubai, maar dit keer zonder zijn partner Dave. Door zijn naïviteit trapt hij tevergeefs weer in een val. Door zijn onschuld maakt hij in principe dezelfde fouten en wordt uiteindelijk weer opgepakt.
Om het tekort van de aangehouden daders van de Mossad-aanslag te compenseren, beschuldigen ze hem van spionage en wordt hij ter dood veroordeeld.
Zo verandert het leven van een jonge succesvolle architect in een hel.


Recensie:

Dit is het eerste boek van Arnon Grunberg dat ooit ik heb gelezen. Daarvoor wist ik nog helemaal niets over zijn bestaan of één van zijn werken. Achteraf vindt ik het wel een leuk boek om te lezen en de schrijfstijl van de schrijver is ook erg fascinerend. Het boek is ingedeeld in twee delen, die elkaar chronologisch opvolgen. Hierdoor werd het een stuk leuker om te lezen. Het verhaallijn was ook spannend, ik vroeg me continu af wat er zou gebeuren. De schrijver wist ook goed de personages tot leven te weken, waardoor ik persoonlijk met ze kon meedenken en meeleven.
Daarbij bevat het boek ook een soort boodschap. Mij is bijvoorbeeld duidelijk geworden dat er misbruik word gemaakt van de naïviteit van de mensheid en dat je niet zomaar alles moet geloven. Dit deed de hoofdpersoon door zijn naïviteit wel, en belandde zo in nare situaties waar hij trauma’s aan overhield en uiteindelijk de doodstraf veroordeeld kreeg. Al met al is het een boek dat je aandacht er goed bij weet te houden en boeiend blijft van begin tot eind. Het einde was voor mijn part wel onverwachts. Ik had niet verwacht dat de hoofdpersoon uit het niets zou sterven. De grote vraag blijft dan ook of hij ‘echt‘ onschuldig was, of dat hij iedereen voor de gek heeft gehouden.