Informatie over het boek:
Ik heb het boek ‘’De zelfmoordclub’’ van Arto Paasilinna gelezen.
Dit is een vertaalde roman en de oorspronkelijke taal van dit boek is Fins.
De kaft van het boek is niet zo opvallend. Het plaatje bevat niet veel kleur en het zegt bovendien ook niet erg veel over het verhaal zelf. Je ziet 5 mannen in een zwarte pak die lopen/rennen over een pad. Bovendien kijk je tegen hun rug aan waardoor je hun gezicht ook niet ziet. De titel daartegenover vertelt er veel meer over. De achterkant van het boek is rood en bevat alleen de omslag. De omslag van het boek is zeer boeiend en maakt je ook nieuwsgierig om het verhaal verder te lezen. Op het eerste gezicht leek het mij een niet zo boeiende boek totdat ik de omslag ervan had gelezen.
Hieronder staat een plaatje van de kaft van het boek en de omslag ervan:
(de omslag van het boek is niet leesbaar vanwege de grootte van het plaatje, dus zul je hem moeten kopiëren en ergens anders (b.v. in word) moeten plakken en uitvergroten om hem te kunnen lezen.)
Het boek gaat over een Directeur genaamd Rellonen en de kolonel Kemppainen.
Deze twee mannen waren het leven zat en wouden zelfmoord plegen. Ze kwamen elkaar tegen op de plek waar ze beide zelfmoord wouden plegen. Ze waren verbluft en stelde zich voor. Ze vertelde hun levensverhalen aan elkaar en kwamen op het idee om een advertentie te maken met als doel om een groep mensen bij elkaar te krijgen die ook zelfmoord willen plegen. Ruim zeshonderd mensen reageerde op de advertentie. Rellonen en Kemppainen besloten om ze allemaal uit te nodigen voor een bijeenkomst. Bij deze bijeenkomst werd besloten dat ze naar het noordelijkste puntje zouden rijden en zichzelf daar in de ijskoude zee zouden laten stortten. Van al die mensen gingen er in totaal ruim 40 personen mee. Tijdens die reis werd de band onder de groep zelfmoordenaars groter. Toen ze aankwamen bij de Noordkaap mislukte de zelfmoordpoging en besloten ze om naar Zwitserland te gaan om daar een nieuwe poging te wagen.
Maar de weersomstandigheden zorgde voor hun volgende reisdoel, Cabo de Sao Vincente in het zuidwesten van Portugal. Tijdens de reis word hun band nog hechter en beginnen ze het leven weer leuk te vinden. Alleen de chauffeur houd zich nog vast aan de oorspronkelijke plan.
‘’De zelfmoordenaars, waartussen verschillende romances zijn opgebloeid, hebben nieuwe oogmerken gekregen’’. Met deze tegenstelling eindigt het boek.
Mijn verwachting bij dit boek was dat het een verdrietig boek zou zijn. Maar toen ik hem zat te lezen, merkte ik dat het helemaal niet zo verdrietig is. Het bevatte ook veel humor en het was leuk om deze boek te lezen.
Ik heb dit boek gekozen via de lijst die we van de docente Nederlands kregen toe gemaild.
In die lijst waren er een aantal boeken. Ik vergeleek alle boeken met elkaar en koos de leukste uit.
En dat was dus, ‘de zelfmoordclub’ van Arto Paasilinna.
Informatie over de schrijver:
Ik had nog nooit eerder van de schrijver Arto Paasilinna gehoord. Maar dat is ook logisch, want hij is een Finse auteur. Nu ik één van zijn verhalen heb gelezen vind ik hem wel een goede en getalenteerde schrijver. Hij heeft veel komedie en zijn verhalen zijn ook boeiend. Als ik nog eens een vertaalde roman zou moeten lezen, dan zou ik mijn voorkeur aan boeken van deze auteur geven.
Over de auteur zelf:
Arto Tapio Paasilinna is geboren op 20 april1942 in Kittilä. Hij is een Finse schrijver van humoristische romans. Hij is de zoon van Väinö Paasilinna en Hilda Maria Niva. Hij heeft vijf broers en twee zussen, waarvan twee broers Erno en Mauri ook schrijver zijn. Zijn oudere broer Reino is momenteel lid van het Europees Parlement.
Arto Paasilinna was in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw journalist voor verschillende bladen. Hij is getrouwd met Terttu Annikki Paasilinna en heeft twee zoons. Hij woont in een stad genaamd Espo, in Finland.
Zijn eerste roman Operaatio Finlandia (Operatie Finlandia) werd in 1972 gepubliceerd. Paasilinna's romans zijn tot op heden (2008) in 45 talen vertaald. Sommige van zijn romans werden ook verfilmd, waaronder zijn meest bekende roman Jäniksen vuosi (Het jaar van de haas), in het Nederlands vertaald met de titel Haas. Daarnaast zijn er tientallen toneelbewerkingen van zijn romans gemaakt. Ook zijn er stripverhalen gemaakt, die gebaseerd zijn op Paasilinna's romans. In binnen- en buitenland zijn er tussen de 4 à 6 miljoen exemplaren van zijn romans in omloop.
Andere romans van Arto Paasilinna vertaald in het Nederlands:
*Haas 1993 (vertaling Maarten Tengbergen)
*De huilende molenaar 2001 (vertaling Annemarie Raas)
*De gifkokkin 2002 (vertaling Annemarie Raas)
*De zelfmoordclub 2004 (vertaling Annemarie Raas)
*Wees genadig 2005 (vertaling Annemarie Raas)
*De tien minnaressen 2007 (vertaling Annemarie Raas)
*De zomer van de vrolijke stieren 2009 (vertaling Annemarie Raas)
*Helse eendjes 2012 (vertaling Annemarie Raas)
Ik heb het boek ‘’De zelfmoordclub’’ van Arto Paasilinna gelezen.
Dit is een vertaalde roman en de oorspronkelijke taal van dit boek is Fins.
De kaft van het boek is niet zo opvallend. Het plaatje bevat niet veel kleur en het zegt bovendien ook niet erg veel over het verhaal zelf. Je ziet 5 mannen in een zwarte pak die lopen/rennen over een pad. Bovendien kijk je tegen hun rug aan waardoor je hun gezicht ook niet ziet. De titel daartegenover vertelt er veel meer over. De achterkant van het boek is rood en bevat alleen de omslag. De omslag van het boek is zeer boeiend en maakt je ook nieuwsgierig om het verhaal verder te lezen. Op het eerste gezicht leek het mij een niet zo boeiende boek totdat ik de omslag ervan had gelezen.
Hieronder staat een plaatje van de kaft van het boek en de omslag ervan:
(de omslag van het boek is niet leesbaar vanwege de grootte van het plaatje, dus zul je hem moeten kopiëren en ergens anders (b.v. in word) moeten plakken en uitvergroten om hem te kunnen lezen.)
Het boek gaat over een Directeur genaamd Rellonen en de kolonel Kemppainen.
Deze twee mannen waren het leven zat en wouden zelfmoord plegen. Ze kwamen elkaar tegen op de plek waar ze beide zelfmoord wouden plegen. Ze waren verbluft en stelde zich voor. Ze vertelde hun levensverhalen aan elkaar en kwamen op het idee om een advertentie te maken met als doel om een groep mensen bij elkaar te krijgen die ook zelfmoord willen plegen. Ruim zeshonderd mensen reageerde op de advertentie. Rellonen en Kemppainen besloten om ze allemaal uit te nodigen voor een bijeenkomst. Bij deze bijeenkomst werd besloten dat ze naar het noordelijkste puntje zouden rijden en zichzelf daar in de ijskoude zee zouden laten stortten. Van al die mensen gingen er in totaal ruim 40 personen mee. Tijdens die reis werd de band onder de groep zelfmoordenaars groter. Toen ze aankwamen bij de Noordkaap mislukte de zelfmoordpoging en besloten ze om naar Zwitserland te gaan om daar een nieuwe poging te wagen.
Maar de weersomstandigheden zorgde voor hun volgende reisdoel, Cabo de Sao Vincente in het zuidwesten van Portugal. Tijdens de reis word hun band nog hechter en beginnen ze het leven weer leuk te vinden. Alleen de chauffeur houd zich nog vast aan de oorspronkelijke plan.
‘’De zelfmoordenaars, waartussen verschillende romances zijn opgebloeid, hebben nieuwe oogmerken gekregen’’. Met deze tegenstelling eindigt het boek.
Mijn verwachting bij dit boek was dat het een verdrietig boek zou zijn. Maar toen ik hem zat te lezen, merkte ik dat het helemaal niet zo verdrietig is. Het bevatte ook veel humor en het was leuk om deze boek te lezen.
Ik heb dit boek gekozen via de lijst die we van de docente Nederlands kregen toe gemaild.
In die lijst waren er een aantal boeken. Ik vergeleek alle boeken met elkaar en koos de leukste uit.
En dat was dus, ‘de zelfmoordclub’ van Arto Paasilinna.
Informatie over de schrijver:
Ik had nog nooit eerder van de schrijver Arto Paasilinna gehoord. Maar dat is ook logisch, want hij is een Finse auteur. Nu ik één van zijn verhalen heb gelezen vind ik hem wel een goede en getalenteerde schrijver. Hij heeft veel komedie en zijn verhalen zijn ook boeiend. Als ik nog eens een vertaalde roman zou moeten lezen, dan zou ik mijn voorkeur aan boeken van deze auteur geven.
Over de auteur zelf:
Arto Tapio Paasilinna is geboren op 20 april
Arto Paasilinna was in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw journalist voor verschillende bladen. Hij is getrouwd met Terttu Annikki Paasilinna en heeft twee zoons. Hij woont in een stad genaamd Espo, in Finland.
Zijn eerste roman Operaatio Finlandia (Operatie Finlandia) werd in 1972 gepubliceerd. Paasilinna's romans zijn tot op heden (2008) in 45 talen vertaald. Sommige van zijn romans werden ook verfilmd, waaronder zijn meest bekende roman Jäniksen vuosi (Het jaar van de haas), in het Nederlands vertaald met de titel Haas. Daarnaast zijn er tientallen toneelbewerkingen van zijn romans gemaakt. Ook zijn er stripverhalen gemaakt, die gebaseerd zijn op Paasilinna's romans. In binnen- en buitenland zijn er tussen de 4 à 6 miljoen exemplaren van zijn romans in omloop.
Andere romans van Arto Paasilinna vertaald in het Nederlands:
*Haas 1993 (vertaling Maarten Tengbergen)
*De huilende molenaar 2001 (vertaling Annemarie Raas)
*De gifkokkin 2002 (vertaling Annemarie Raas)
*De zelfmoordclub 2004 (vertaling Annemarie Raas)
*Wees genadig 2005 (vertaling Annemarie Raas)
*De tien minnaressen 2007 (vertaling Annemarie Raas)
*De zomer van de vrolijke stieren 2009 (vertaling Annemarie Raas)
*Helse eendjes 2012 (vertaling Annemarie Raas)
Als ik de schrijver een vraag, dan zou ik hem de volgende vraag stellen:
"Hoe komt u op het idee om een boek over zelfmoordenaars te schrijven?"
Ik zou hem deze vraag stellen omdat het wel een bijzonder onderwerp is die je niet vaak tegenkomt.
Mijn eigen mening:
Ik heb het boek midden in Mei gelezen. Voordat ik ging lezen had ik een andere gedachte over het boek. Ik dacht dat het alleen maar een droevige verhaal was, maar tijdens het lezen merkte ik al gauw dat dat helemaal niet zo was. Na het lezen dacht ik bij mezelf, dat het toch nog een leuk boek was. Het was niet alleen leuk maar vooral ook grappig. Je zou niet snel denken dat het boek grappig is nadat je de titel of omslag hebt gelezen. De eerste paar hoofdstukken waren vooral serieus over het plegen van een zelfmaar, maar steeds verder in het boek werd het leuker en grappiger. Het mooiste deel van het boek vond ik dat, de mensen die opweg waren om zelfmoord te plegen, uiteindelijk besefte dat hun leven toch wel belangrijk was. Ze kregen een nieuwe leven in hun ogen, Verder was de taalgebruik gewoon normaal.
Ik zou iemand anders deze boek zeker aanraden. Het is gewoon een leuke boek om te lezen.
Hieronder staan de links met de samenvatting, recensie, en biografie van de schrijver.
Recensie:http://www.bruna.nl/boeken/de-zelfmoordclub-9789028420458
Biografie auteur in het nederlands:http://nl.wikipedia.org/wiki/Arto_Paasilinna
Biografie auteur in het engels (veel uitgebreider):http://en.wikipedia.org/wiki/Arto_Paasilinna
Samenvatting:http://www.middelcommunicatie.nl/?content=leesimpressies&impressie=arto-paasilinna-de-zelfmoordclub
_________________________________________________________________________
"Hoe komt u op het idee om een boek over zelfmoordenaars te schrijven?"
Ik zou hem deze vraag stellen omdat het wel een bijzonder onderwerp is die je niet vaak tegenkomt.
Mijn eigen mening:
Ik heb het boek midden in Mei gelezen. Voordat ik ging lezen had ik een andere gedachte over het boek. Ik dacht dat het alleen maar een droevige verhaal was, maar tijdens het lezen merkte ik al gauw dat dat helemaal niet zo was. Na het lezen dacht ik bij mezelf, dat het toch nog een leuk boek was. Het was niet alleen leuk maar vooral ook grappig. Je zou niet snel denken dat het boek grappig is nadat je de titel of omslag hebt gelezen. De eerste paar hoofdstukken waren vooral serieus over het plegen van een zelfmaar, maar steeds verder in het boek werd het leuker en grappiger. Het mooiste deel van het boek vond ik dat, de mensen die opweg waren om zelfmoord te plegen, uiteindelijk besefte dat hun leven toch wel belangrijk was. Ze kregen een nieuwe leven in hun ogen, Verder was de taalgebruik gewoon normaal.
Ik zou iemand anders deze boek zeker aanraden. Het is gewoon een leuke boek om te lezen.
Hieronder staan de links met de samenvatting, recensie, en biografie van de schrijver.
Recensie:http://www.bruna.nl/boeken/de-zelfmoordclub-9789028420458
Biografie auteur in het nederlands:http://nl.wikipedia.org/wiki/Arto_Paasilinna
Biografie auteur in het engels (veel uitgebreider):http://en.wikipedia.org/wiki/Arto_Paasilinna
Samenvatting:http://www.middelcommunicatie.nl/?content=leesimpressies&impressie=arto-paasilinna-de-zelfmoordclub
_________________________________________________________________________
